[vc_row][vc_column 0=””][vc_column_text]
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]
Het verdriet van een potentiële kampioen
Laat me raden…. Je bent zeer talentvol in jouw tak van sport en bent nog steeds zeer gemotiveerd en gedreven om succesvol te zijn. Maar toch kom je niet verder en blijf je hangen op hetzelfde niveau. Of ben je afgezakt naar een lager niveau en lukt het je maar niet om weer op topniveau te komen. Dat laatste geldt bijvoorbeeld ook voor Raymond van Barneveld, onze 5-voudig wereldkampioen darten. Dat het alsmaar niet lukt knaagt aan je zelfvertrouwen en je vraagt je af of je wel ooit (weer) de top zult halen. Je hebt er alles voor over, je doet stinkend je best en stopt er veel tijd in. De spanning en druk die je voelt van anderen en die je ook op jezelf zet worden groter en uiteindelijk komt vanzelf de vraag: hoe lang ga ik dit nog volhouden? Want als er niets verandert, weet je dat er ergens een moment gaat komen waarop je de handdoek in de ring zult moeten gaan gooien.
Dat besef doet pijn. Het geeft verdriet als je afglijdt van de weg omhoog. Je voelt je machteloos en schaamt je omdat je de verwachtingen van jezelf en anderen niet kunt waarmaken. De nare gevoelens in je lijf die dat met zich meebrengen zijn niet uit te houden.
Het echte probleem
Maar wat is dan het echte probleem voor jou? Als het niet aan je talent ligt, moet het wat anders zijn. Inmiddels weet je echt wel dat talent alleen niet voldoende is om succes te hebben. Je zult evenwichtig moeten zijn om ook onder spanning te kunnen presteren. Je moet niet alleen fysiek in topvorm zijn, maar ook mentaal. Fysieke training en mental coaching met motiverende en opbeurende woorden helpen je daarbij. Maar als ook die niet voldoende zijn, moet het echte probleem toch wat anders zijn.
Als je de documentaire Barney, het verdriet van een wereldkampioen bekijkt, begrijp je wat ik bedoel. Op momenten dat hij moet presteren en het even niet gaat, denkt hij terug aan eerdere momenten waarop het fout is gegaan en wordt hij gekweld door de negatieve emoties en gevoelens die daarmee verbonden zijn. En dan komt al gauw de overtuiging: ‘Zie maar, ik kan het niet meer, het gaat toch fout.’
Het echte probleem is dus emotioneel van aard, wat vraagt om een eigen specifieke aanpak. En dat probleem kan niet worden opgelost met fysieke en mentale training!
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]